Peak of Bontok

[A poem written in a dying language] Sa tuktok ng Bontok Ang tuktok ng Bontok, himpapawid ng mga pangarap, Kalikasan'y humahalimuyak, biyaya sa bawat hakbang, Mga kabundukan, kay lawak ng inyong kagandahan, Taglay ninyo ang sigla't tapang ng aming kultura't damdamin. Mga saliw ng gongs, sumasayaw sa hangin, Tinig ng mga katutubo, tanging pambihirang himig, Puno ng buhay, mga puno't halaman ay sumisilip, Kabayanihan, katapangan, sa Bontok ay sadyang pumipintig. Piling larawang kinamulatan, mga alaala't pagsasama, Kultura'y naglalaro, sumasayaw sa mga talampakan, Saya't ligaya, mga kuwento't mga kwentuhan, Bontok, aming tahanan, ang puso'y sa iyo'y nakadantay. Sa mga mata mo, tanaw ang kaunting himala, Sa bawat awit at tula, ang puso'y sumasabog sa sigla, Bontok, bayan ng pambihirang likha, Aming pinagmamalaki, sa bawat paghinga. ------------ translate into english PEAK OF BONTOK On the peak of Bontok, there lies the realm of dreams, Nature's scent wafts, blessings with every stride it seems, Majestic mountains, displaying their vast beauty, Carrying the spirit and courage of a culture in their duty. The echoes of gongs dance upon the gentle breeze, Indigenous voices, melodies so rare and appease, Abundant with life, trees and plants peek and sway, Heroism and valor, in Bontok, their essence holds sway. Fond memories and camaraderie, cherished and dear, Culture takes center stage, with dances and cheer, Happiness and joy, stories shared and untold, Bontok, our beloved home, where hearts enfold. In your eyes, a glimpse of miracles so few, In every song and poem, hearts find their breakthrough, Bontok, land of extraordinary creation, We proudly breathe in your every sensation. :: 05.21.2023 ::