Get Your Premium Membership

Eensaam

Eensaam Daai eensame man speel weer op sy kitaar Sy lewe is vuil en skoon deurmekaar Hy bly by ‘n murasie, maar dalk amper nie En eensame voëls in die lug wat nog vlie’ Die drankbottels lê om hom, dis net waar jy kyk Hy lewe, maar lyk soos ‘n lewende lyk Van daeraad tot skemer – knaag dit aan sy lewer die vrae van opregtes wat sondes ontwyk Die wereld vergaan sels al is hy gedaan Hy’t ook nie erens om eers heen te gaan Maar sal hy sy droom met die mensdom kan deel? Sien ons hom werk? Dink jy hy is al heel?

Copyright © | Year Posted 2015




Post Comments

Poetrysoup is an environment of encouragement and growth so only provide specific positive comments that indicate what you appreciate about the poem.

Please Login to post a comment

A comment has not been posted for this poem. Encourage a poet by being the first to comment.


Book: Reflection on the Important Things