Verdwyn

Verdwyn Gespruit en toe vergete met gewete van papier Besluit te neem om als te los wat hierso agter bly Eers drie; toe een; toe twee; toe vier Die som van toekomsblik vir jou - maar eerder meer vir my Die aand was koud en hunkring sterk sou waardes my verpas Uitnodigend - en kort voor lank was jy my warm jas Maar soos ‘n fondament bly ek die een wat agterbly Ek doen en werk verwagtend want die vrug het my verly As steunpilaar vir jare nog, sou ek die las moes dra Vergete hoe die woeker-nag my meer as dit sou vra Ons oes is nou die vrugte van die saad van liefdesdaad Jou jas in my kas wil nie meer pas – ‘n las bly inderdaad Eers twee, toe vier; toe drie dan een Jou beurt die anker rol te speel, wyl ek die winter nag alleen tot in die lente steeds sal wees – al is die kinders ook by my Groei my enigheid tot bo, waar die Wysheid met sy hulp my lei.